راه در جهان یکی است و آن راه راستی است(داریوش بزرگ)
راه در جهان یکی است و آن راه راستی است(داریوش بزرگ)
«آئین ما آئینی است جهانی و هر کس که بر پایه ی دانش و خرد
و با مهر و دلبستگی بپزیرد که زرتشتی باشد و آنرا با اندیشه و گفتار و
کردار نشان دهد، او زرتشتی است و نخستین و واپسین کسی که می تواند این را
به او بدهد یا از او بگیرد خود اوست »
بگزارید از همین آغاز این را از همه ی شما همکیشان بپرسم که آیا هنوز در
اندیشه و باور هیچکدام از شما این باور وجود دارد که کسی که « زرتشتی زاده
» نیست نمی تواند زرتشی شود یا باشد ؟
اگر که چنین باشد، براستی باید گفت که دارنده ی چنین باوری از دین و آیین
و تاریخ خود آگاه نیست که اگر بود می دانست که ما به هر سو در درون بنگریم
نه تنها هیچ دلیل و مدرکی که نشان دهنده ی درستی این باور و داوری باشد
نمی یابیم بلکه همه چیز نشان از وارون آن دارد که همانا در همه جای دین و
آیین و تاریخ سفارش و گوشزد شده که باید هر کس تا بدانجا که تاب و توان
دارد دیگران را به راه راستی و دین بهی رهنمایی کند و اگر نیز کس و کسانی
از این بابت ، یعنی به دین آمدن دشواری می بینند باید بدانان یاری رسانند
. می گویید چنین نیست پس چرا چنین نمونه هایی را شاهد هستیم :
اهنود گات ـ یسنای 30 ـ بند 2 :
بهترین سخنان را به گوش بشنوید و با اندیشه ی روشن بنگرید . سپس هر کدام از شما برای خود بهترین راه را برگزینید .
اهنود گات ـ یسنای 33 ـ بند 2 :
کسی که در برابر دروغ پرست با زبان یا اندیشه اقدامی کند و یا یکی از
پیروان او را بدین بهی درآورد ، چنین کسی خشنودی اهورا مزدا را فراهم می
آورد
گاتها ـ سروده چهارم، یسنای 31 بند 11
ای مزدا، زمانی که تو در آغاز با ا ندیشه خویش تن و خرد و وجدان برای ما
آفریدی و جان به تن ما دمیدی و ما را به گفتار و کردار توانائی دادی ، خوا
ستی که ما باور و آئین خود را با آگاهی و به دلخواه خود برگزینیم.