کتیبه داریوش در مورد مرز بندی ایران

این کتیبه که در نقش رستم به دست آمده است هم به منظور شناخت بیشتر داریوش هست وهم به منظور مشخص کردن مرز ایران در آن زمان است که ترجمه این کتیبه را می توانید در اینجا بخوانید



"خدای بزرگیست اهورامزدا که آبها را آفرید.او این سرزمین را آفرید.او انسان را آفرید.نیکی های او به انسان که آفریده،ارزانی شده است.داریوش،شاه یگانه،شاهی از شاهان بسیار که دارای فرمان های بسیار است.منم داریوش،شاه بزرگ،شاه شاهان،شاه ممالک جهان از هر زبان،شاه این ناحیه بزرگ و وسیع،پسر ویشتاسب هخامنشی،پارسی فرزند پارسی.به لطف اهورا مزدا اینها هستند ممالکی که من خارج از پارس گرفته ام و در آنها من تسلط دارم،خراج آنها به من می رسد و هرچه از سوی من به آنها فرمان داده شود،آن را مجری میدارند و تصمیمات من مورد احترام قرار می گیرد:ماد،ایلام،پارت،هرات، بلخ،سغد،خوارزم،زرنگ،رخج،ث ته گوش،قدو(Gadu)،گندار،هند،اپون یه کیمیریان آمرگی،بابل،آشور،عربستان،م صر،ارمنستان،کاپادوکیه،سار وس،یمن،اسکودره(Skudra)،کرسه(Kar sa) آنچه بدی بکار رفته بود،من به خوبی مبدل کردم.سرزمین هایی که خرافات و جنگ در میانشان بود ویکدیگر را می کشتند،به لطف اهورا مزدا یکدیگر را نکشتند،ومن هریک را به جای خود مستقر کردم،و آنها تصمیمات را به اجرا در آوردند،و دیگر قوی ضعیف را نمی زند و غارت نمی کند.اهورامزدا با همه مغان مرا حفظ کنند،من و سرای من ولوحه ای که نوشته شده است"

ثته گوس(Sattagyde):افغانستان مرکزی را می نامیدند
کیمیریان آمرگی:کیمیریان که کلاه آن ها نوک دار است