مختصر از پادشاهی منوچهر

پادشاهی منوچهر


برای بیان پادشاهی منوچهر باید کمی به عقب برگردیم ودرمورد تقسیم ایران بین فرزندان فریدون شرحی بنویسیم . فریدون دردوره زمامداریش کشورش رابین سه پسرخویش تقسیم کرد که بتواند به آسودگی به نیایش اهورامزدا ( خدای یگانه )‌بپردازد . ازاین جهت «‌ایران ویج »‌(‌ایریان وئجا )‌که مورخین به آن سرزمین ایرج خوانده اند وشامل سرزمین ها ی بین دورود جیحون وسیحون است با سرزمین فعلی ایران را به ایرج که فرزند کوچک بود ، داد . شام ومردم نصیب سلم گردید ، توران ( ترکستان ) سهم تورشد .ازآن جائی سرزمین ایران آبادتر بود ، برادران براورشک بردند وسلم وتور، ایرج را کشتند . چون سلم وتور نیز کشته شده بودند ، پدرپیر یعنی فریدون که همه فرزندان خودراازدست داد به فرزند ایرج یعنی منوجهر علاقمند شد وپادشاهی رابه او واگذارکرد .منوچهر که به معنی مینوچهر (‌چهره مینوئی ) است . درزمان سلطنت وی بود که یکی از سردارانش به نام «سام » معروف به « سوار»‌پسرنریمان که بعدها امیرزابلستان شده بود به مازندران رفت وآن جار امطیع خود ساخت . درآن زمان پادشاه توران ، افراسیاب بود که اونیز ازنسل تورپسرفریدون بود وهمواره با منوچهرپادشاه ایران زمین اختلاف مرزی داشت . چون منوچهردریافت که حریف تورانیان نخواهد شد .به توصیه سام سواربه مازندران رفت وآمل را به پایتختی برگزید تادرپناه کوهها وجنگل های آن منطقه ازشرافراسیاب درامان بماند . این اختلافات وبالاخره جنگ بین این دوبی نتیجه ماند زیرا دوطرف درشرایط مساوی بودند ولذا تن به صلح دادند ومقررشدکه برای پایان دادن به اختلاف مرزی یکی از دلاوران ایران تیری پرتاب کند و هر کجا که تیر او بر زمین نشست مرز طرفین باشد.