پانتآ بانوی افسونگر شوش(4)

حالا می خوام این وسط داستان یکی مطلب های جالبی که درباره ی زیبایی پانتآ گفته شده را بنویسم :پانتآ ، شمشیر به دست نمی گرفت ،
در میدان های نبرد حضور نمی یافت ،
با ژوبین سینه هارا نمی شکافت ،
با این همه ولوله در میان جنگاوران می انداخت.
تاریخ اگر یادی از این زن کرده است ،
به آن خاطر است که او عشق را مسلح می کرد و به
پیکار گاه می فرستاد.
پانتا ، با تنی به لطافت گلبرگ ،
با چهره ای ملاحت فرشتگان
با کلامی به حلاوت عسل ،
قدرتمند تشنه به خون را زبون می کرد و به جنون
می کشاند.
او می خواست عاشقانه شب و روزش را به هم پیوند
دهد ، اما وجودش ، انگیزه بسیاری از کشاکش ها ،
کشمکش ها ، درگیری ها و جنگ های زمانش شد .